CNBLUE'nun lideri Yonghwa, ''One Fine Day'' isimli solo albümü ile bizlere yeniden güven vermeye çalışıyor.
Bandin bir çok şarkısını yazıp, aranje etmesiyle ve başından beri CNBLUE'nun emsalsiz sesini oluşturmasıyla şarkıcı ve söz yazarı olarak yeri sağlam kurulu. İşte, çeşitli müzik tarzlarından bir çok sanatçı ile iş birliği içinde hazırladığı ''One Fine Day''.
''Intro'' olarak adlandırılan giriş şarkısı sıkıcılığın aksine bir enstrümantal ballad. Büyük ölçüde bir dizi enstrümanla çalınmış yüksek sesli melodi, bir film ya da TV programının tema müziği olabilir. Fazlasıyla kederli ve sonraki parçayı nazikçe tanıtıyor.
Bir sonraki, çıkış parçası olan ''One Fine Day''. Parça onun ve eski sevgilisinin ziyarete gittikleri yerleri -göl kıyısı, kızın evinin önündeki sessiz park vs.- betimliyor. Söylerken sesi hüzün dolu.
''Sen beni unutsan bile
Ben sonsuzluğa kadar akışına bırakacağım
Gözyaşları kurumuş anıları
Bizim aşkımızın anıları
O kıymetli günleri
Hala unutamıyorum onları''
''Günlerden Bir Gün'' beraber geçirdikleri ''asla dönemeyeceği'' o günlerden bahsediyor. Yeterince duygulandırıcı ve onun bir şarkı yazarı olarak yeteneklerine akiti.
''Cruel Memories'' rockçı Yoon Do Hyun'un eşlik ettiği, tanınabilir enstrüman elektro gitar ile özünde güçlü bir ballad. Bu şarkıyı birlikte söylüyorlar ve farklı seslere sahip olmalarına karşın birlikte gayet iyi çalışıyorlar. Farkedebileceğiniz gibi kulak rahatsız edecek bir zıtlık yok. Genel olarak, bu K-pop'da çok fazla duyabildiğim bir tarz değil ve tazeleyici.
Yonghwa akustik gitar ile çalınan rock şarkısı ''Energy'' ile tempoyu kaldırıyor. Verbal Jint'le bu şarkının rap kısımları için çalıştı. ''Energy'' bir çeşit itiraf ve Yonghwa kıza tekrar bir araya gelmek için yalvarıyor çünkü kız ona güç, enerji veriyor. Şimdiye kadar duyduğumuz şarkılardan daha hareketli ve ikisi bunun hakkından başarıyla geliyor.
''Mileage'', ''Energy''e benzerlik gösteren bir diğer hareketli müzik. Anladığıma göre şarkı YDG'nin anlattığı kısa bir öyküden esinlenmiş-eşine bir erkeklerin eğlence gecesinde gitmek için soruyor çünkü bir eş olarak kendisinden beklenilen her şeyi yapmış ''mesafeye'' sahip. Şarkıyı sevdim ve sözleri oldukça komik:
''Hiçbir şey söylemedim ve tüm dırdırlarını kabullendim
Mesafem yavaşça artıyorYonghwa vatoz balığı yanında içmek ister misin diye soruyor
Hayatım, ne yapacağım?''
Söylemeliyim ki, YDG'nin burada konuşmasını umursamıyorum. Kendi kısımlarını oldukça geveledi ki benim için bir önem taşımıyor. Bu kasti miydi bilemiyorum ama melodiyi düzensizleştirdi ve diğer göz alıcı şarkıları batırma tehditi taşıdı.
Sonraki parça, kışkırtıcı ''Checkmate''. Elektro gitarlar ve güçlü, pürüzsüz vokaller ile doğrudan rockçı bir şarkı. Bu melodideki betimlemeleri sevdim:
''Mümkün değil, asla
Buranın dört bir yanında kılıçlar ve kalkanlar var
İnsanlar düşmanlaşıyor, yaralayıp delip kayboluyor
Defol, defol
Bu dünyada tilkiler ve yılanlar kol geziyor
Kırmızı yalanlar ve zehir kusuyorlar
Her şey mahvoluyor''
Perişanlık betimlemesine karşın, şarkı Yonghwa'nın kız için orada olduğunu anlatıyor. Bu şarkıdaki karşıtlık, yıkım ve umut, muhteşem.
Yonghwa, piyano eşliğindeki ballad şarkı ''Without You'' ile rahatlatıyor. Oldukça yatıştırıcı, ve burada şarkı boyunca yalanlar söylüyor. Sürekli onsuz iyi olduğunu, hayatında artık o yer almasa da her şeyin yolunda olduğunu söylüyor. Şarkının sonunda, hasret dolu bir itiraf ile gerçekler açığa çıkıyor. Yonghwa'nın tereddütlü bir şekilde ''Bir parça daha iyi olacağını düşünüyorum'' ve sonra daha dürüstçe ''Burada olmanı dilerdim'' demesinden hoşlandım. Güzel bir dokunuştu ve oldukça zekiceydi.
''Last Leaf'' akustik bir numara ile başlıyor ve koro kısmında, güçlü ballad tarzıyla vuruş yapıyor. Şarkı ''Without You''dan daha iyimser ama sözleri farklı bir hikaye anlatıyor, ''kalbi kararmış'' ve o kızın yanında ''bir yaprak olmak'' istiyor. Gördüğüme göre, kız kuşkucu olmadan öncesinde yara almış ve Yonghwa ona, orada olacağına dair yeniden güven vermeye çalışıyor. Canlı melodiye sahip ve kulağa hoş geliyor.
Yarı tempolu ''Goodnight Lover'' neredeyse orada ona eşlik eden akordeon varmış gibi çalıyor. Onu kafasından atamadığını defalarca tekrar ediyor. Burada harika olan bir şey yok ama tam anlamıyla saran bir şarkı.
''27 Years'' Amerikan blues gitarist Peter Malick ile işbirliği içinde yapılan bir şarkı. Bir parça orta tempolu R&B'de, Yonghwa gençliğine duyduğu özlemi ifade ediyor. Okul gezilerine gitmek, çocukluk günlerindeki arkadaşlarını görmek istiyor. Hoşuma gitti: Popüler müzik şöyle dursun Kpop'da pek fazla göremediğimiz bir çeşit kendini yansıtma. Tatlı bir söyleyişi var ve bu şarkıya sıcak dürüstlük hissi katıyor.
Kapsamlıca baktığımızda, bu albüm sizi içine çekecek ve memnun kalmanızı sağlayacak. Ne beklediğimden emin değilim, ama sonuçlardan oldukça mutluyum. Resmi sayfa ve basılı materyaller bunun bir işbirliği olduğu üzerinde duruyor daima, ancak bu durum şarkıyı işleyenin değerini eksiltmez.,
Yonghwa oldukça kabiliyetli bir söz yazarı ve sözler beklentilerinizi pek yansıtmaz. Şarkılarda bir nüktedanlık, tam da sevdiğim gibi keskin bir mizah anlayışı var. Bu albümde hiç de ıvır zıvır (gereksiz) şey bulunmuyor, dubstep aralar ya da inişli çıkışlı cızırtılı vokaller yok albüm bu açıdan da en iyisi. Bu yazı sırasında ''One Fine Day'' MV neredeyse bir milyon izleyiciye yaklaştı. ''Mileage'' iki milyon izlenme sayısını geçti ve artmaya devam ediyor. Hakettiğini alıyor hayranları bunun farkında. Albüm sessizce açılışını yaptığı gibi o şekilde sessizce sona eriyor ama şarkılar sizinle kalıyor tıpkı birinci sınıf sanatın yapması gerektiği gibi.
Tavsiye edilen şarkılar: ''Mileage'' ''Checkmate'' ''27 Years''
*Bu yazının tüm hakları turkishboice.com'a aittir. Siteden yazı çıkarmak veya alıntı yapmak kesinlikle yasaktır!*
Kaynak: Allkpop
Çeviri: EunJung
0 yorum:
Yorum Gönder